Tekst, muzyka, aranżacja, śpiew: Ryszard Matusiewicz
Piosenka do spektaklu “40 procent prawdy” w reżyserii Marcina Kwiatkowskiego
Dobry przykład piosenki, która traci (częściowo) aktualność. Rozpoczęty remont wydobywa Kino Hetman z zapomnienia i z pustki. Jak będzie ono funkcjonować w swoim nowym życiu – zobaczymy.
Chcę opowiedzieć wreszcie
Nim to z pamięci zginie
O kilku z dawnych spraw
Co ważne się tak
Zdawały nam
Aż trudno w sercu zmieścić
Jak bardzo w Tykocinie
Wśród tamtych szarych lat
Bywało razem dobrze nam
To nasze życie – to niezły temat
Gdyby ktoś zechciał napisać o tym
Powieść, poemat, a może i film
Dla zapomnianych małych kin
Które umarły
Zapadły w ciemność
Jak kino Hetman w mieście Tykocin
Pusto i głucho, lecz nocą posłuchaj –
Grają ten ten film.
Chcę ci powiedzieć jeszcze,
Że ważne jest jedynie,
Że mimo tylu lat
Twój uśmiech jest dla mnie
Taki sam,
Jak w tamtą pierwszą jesień,
Gdy w parku w Tykocinie
Mógł widzieć cały świat,
Że dobrze razem będzie nam.
To nasze życie – to niezły temat
Gdyby ktoś zechciał napisać o tym
Powieść, poemat, a może i film
Dla zapomnianych małych kin
Które umarły
Zapadły w ciemność
Jak kino Hetman w mieście Tykocin
Pusto i głucho, lecz nocą posłuchaj –
Grają ten ten film.
Odchodzą przyjaciele
Nie sposób ich zatrzymać
W lusterkach naszych wspomnień
Zostało wiele
Dobrych lat
Gdy też się stanę cieniem
W uliczkach Tykocina,
To się uśmiechnij do mnie
Gdy cię dotknie dziwny wiatr.
To nasze życie – to niezły temat
Gdyby ktoś zechciał napisać o tym
Powieść, poemat, a może i film
Dla zapomnianych małych kin
Które umarły
Zapadły w ciemność
Jak kino Hetman w mieście Tykocin
Pusto i głucho, lecz nocą posłuchaj –
Grają nasz film!